Foro de divulgación e defensa do Patrimonio cultural, de natureza, artístico, monumental, e das tradicións populares do CONCELLO de CASTROVERDE (LUGO)
29 septiembre, 2010
O pazo das musas, nº 23 (30-09-10)
Lembranza da presentación do libro de Antonio Reigosa
COMUNICADO DE "OS SENDEIROS" DE FOZ.
Os Sendeiros de Foz agradécenvos a vosa presencia neste encontro do sábado 25 de setembro, oxalá sexa o motivo para conservar e manter unha amizade que perdure no tempo. No que poidamos axudar, ter en conta que podedes contar con nós. Unha aperta e se queredes quedades emprazado para o
que faremos o ano que vén o
sábado 24 de setembro.
28 septiembre, 2010
BREVE RESUME ROTEIRO DO RÍO OURO E RUTA DAS PRAIAS
De volta, os da asociación Os Sendeiros, tíñanos preparado unha auga e froita, é de agradecer esta amabilidade; logo do pequeno descanso, seguimos arredor da costa con fermosas calas e múltipes paneis informativos ao longo do percorrido. Entramos en Foz pegados á Rapadoira e ao pé do porto fomos agasallados, para os que quixeron, con bonito e bolo preñado.
Desde aquí damos as grazas á organización e, finalmente dicir que nos xuntamos asociacións desde Luarca, Navia, Lugo, As Pontes ata os de Amigos do Patrimonio. En total, segundo a organización, unhas 540 persoas.
Saúde e Terra. Manolo Muñiz
22 septiembre, 2010
XIII Premios COAG de arquitectura
A exposición presenta as obras rematadas nos anos 2006, 2007 e 2008 que a xuizo do Colexio de Arquitectos foron merecedores de ser galardoadas como arquitecturas de referencia dentro de Galicia.
A exposición presenta as obras rematadas nos anos 2006, 2007 e 2008 que a xuizo do Colexio de Arquitectos foron merecedores de ser galardoadas como arquitecturas de referencia dentro de Galicia.
Os premios outorgáronse nas seguintes categorías:
A) Edificio de nova planta
B) Rehabilitación
C) Decoración e interiorismo
D) Espacios abertos públicos (prazas, paseos,
parques, etc.)
E) Arquitecturas efémeras
Poderán contemplarse as obras premiadas nas distintas categorías a través de paneis explicativos con fotografías e planimetrías orixinais con referencias os seus autores e situacións das obras.
XIII Premios COAG de arquitectura
17 de setembro-15 de outubro
Salón de Actos do Colexio de Arquitectos
Horario: 9:00-14:00
(máis información http://www.coaglugo.es/gl/)
20 septiembre, 2010
BREVE RESUME ROTEIRO DESDE O CASTRO DE FORMIGUEIRO POLA SERRA DO ÉDRAMO E ROTEIRO FIZ VERGARA VILARIÑO
Puidemos observar a pontencialidade arqueolóxica do castro e os traballos desenvoltos, lamentando á parte da paralización das obras o feismo que provocan sobre o castro os postes do tendido eléctrico, non entendendo como poden suceder estas cousas nos nosos dias.
Desde aquí subimos a Aira Padrón para comezar a visita do Roteiro Fiz Vergara Vilarriño, sendo xa a terceira vez que un o fai, non nos cansamos de voltar unha e outra vez e; coa lectura do poema que adica Fiz á Lóuzara Xabreira, da que di Vergara Vilariño: "e vese tamén a Lóuzara Xabreira/-¡aló/embaixo!-/afondada nun sartego verde/verde/verde". Desde aquí ata o lugar de Paredes.
16 septiembre, 2010
COMUNICADO A TODOS OS SOCIOS DE AMIGOS DO PATRIMONIO E VECIÑOS DE CASTROVERDE
Comunicar que a comenzos deste mes de setembro, faleceu, despois dunha longa enfermidade, a muller de José Enrique Villarino Valdivielso, veciño de Bolaño e socio de Amigos do Patrimonio de Castroverde, creador, mantedor e columnista do noso blog,
http://amigosdopatrimoniodecastroverde.blogspot.com/
Queremos expresar o noso agradecemento a J. Enrique, asistindo a unha misa, pola súa muller, que se celebrará, o día 26 de setembro na igrexa de Castroverde, ás 13:00 horas.
Agardando que poidades asistir, recibide un saúdo.
A Xunta Directiva da
Asociación Amigos do Patrimonio de Castroverde.
ROTEIRO POR TERRAS DE FOZ, SÁBADO, 25 DE SETEMBRO
Encontro de Asociacións na costa.
A este roteiro convidáronnos os sendeiros de Foz, podedes informarvos en:
Ás 8:30h saída da praza de Castroverde ao pé do Pereira.
Ás 10:00 h. en Fazouro.
Comida: convite da Asociación Os Sendeiros.
COMUNICALO ANTES DO DÍA 20 DE SETEMBRO
Saúdos. Manolo Muñiz
16 de setembro de 2010
15 septiembre, 2010
ALGUNHAS IMAXES DAS PROXECCIÓNS SOBRE O CAMIÑO PRIMITIVO EN VILABADE
13 septiembre, 2010
PUNTUALIZACIÓNS DO ROTEIRO DO SÁBADO
BREVE RESUME DA PARTICIPACIÓN NA XXXIII ROMAXE IRIMEGA CELEBRADA EN MONTERROSO, NO LUGAR DA PENEDA. “Se ti viras o que eu vin”
Alá van trinta e tres anos desde a primeira romaxe no Pedregal de Irima celebrado o 16 de setembro de 1978. Con estas palabras ou parecidas comezaba a Romaxe deste ano. Sorprendéndonos algúns, cando dixeron: Erguede as mans os que estivestes no Pedregal no ano 1978, sodes moitos ou poucos?. A verdade non vin moitas mans erguidas, mais lembro que estiven en 1978 e non voltei a saber nada da Romasxe ata hai dous anos, volvendo participar o ano pasado en Aguiño e, este ano en Monterroso.
Arredor das 11:00 h, acollida con pan e queixo da Ulloa, pasadas as 12:00 h. Celebración. Antes de comenzar unhas palabras de benvida e palabras de acollida do Sr.Alcalde de Monterroso.
Non tería palabras para resumir todo o que se comentou, simplemente, dicirvos que houbo momentos emocionantes, sobre todo cando se lembrou a persoas xa falecidas.
Dicir que animamos a todos a que participedes, porque é un xeito diferente de vivir as crenzas cristiás, moito máis real e obxectivamente, moito máis enraizado na nosa terra e cultura, ca o da igrexa oficial, sen esquecer ao resto da humanidade.ou a catolicidade, unha das notas da igrexa, reflexada na multiplicidade de realidades.
Comentar que participaron na celebración un grupo de rapaces e rapazas, dirixidos por Xabier Blanco e acompañados polo grupo a Quenlla.
Logo pola tarde festa co grupo a Quenlla e Falcatrueiros de Monterroso rematando o acto, arredor das 18.00 h, coa oración da tardiña expresada por todos os presentes, na igrexa parroquial de Monterroso, que por certo celebrará o centenario da súa construcción o 19 deste mes de setembro.
Dicirvos que os que alí estivemos comprometémonos a celebrar a Romaxe no ano 2012 en Castroverde, para o que imos precisar da axuda de todos vós, socios e veciños.
Saúde, Terra , Lingua e Igrexa Galega.
Manolo M.B.
ROTEIRO POR TERRAS DE SARRIA E LÓUZARA. ASOCIACIÓN ARCAS DE SARRIA E AMIGOS DO PATRIMONIO DE CASTROVERDE.
SÁBADO, 18 DE SETEMBRO.
Castro de Formigueiros e Roteiro Fiz Vergara Vilariño.
Ás 9:15h saída da praza de Castroverde ao pé do Pereira.
Ás 10:00 h. desde Sarria.
Camiñata ao Castro de Formigueiros.
Pola tarde
Roteiro Fiz Vergara Vilariño.
COMUNICAR A PARTICIPACIÓN ANTES DO DÍA 16 DE SETEMBRO, XOVES.
Saúdos. Manolo
A 11 de setembro de 2010
11 septiembre, 2010
¿Que se sente ao cumprir os oitenta?
No meu caso, setenta do pasado e dez do actual. ¡Ante todo, e por encima de todo, un fracaso colosal, e por ende, uns remorsos atroces! Como nos bautizaron en latín, así comezarei… Confíteor Deo omnipoténti…, quia peccávi nimis… Para mal empezar, comezamos cunha Ditabranda, que así lle chamaban, pero, anda, que se chega a ser dura…! A verdade é que o Ditador tamén o tivo difícil coas repercusións daquel crack de Bolsa do ano 1929, e por engado, as revoltas sociais duns traballadores que estaban fartos de que os mantivesen coas migallas caídas da mesa do amo…
Comezamos a andar co sol dunha república que naceu polos cerros de Úbeda, ¡catro ilustres, corenta ilusos, catrocentos señoritos temerosos por quedarse sen o cabalo do seu orgullo, fatuo, herdado, e…, ¡catro millóns de españois que clamaban: Panem nostrum quotidiánum da nobis hódie!
Chegou a idade de mandarnos á escola, e daquela puxéronos Cara al sol. ¡Cara ao sol estivemos corenta anos, que así quedamos cegos, incapaces de distinguir, incluso entre o bo e o malo! Pero no último cuarto do XX xurdiron catro listiños que se daban de profesores, ofrecéndose para unha sobremesa democrática, ¡Nada de pan para todos: pasteis! ¡Si, si, pasteis; pastelería a deles, que se afixeron á rica torta, mesturando a orzamentaria coa extra! E nós, o pobo raso, de novo polo chan, tan de xeonllos que xa nos saíron “beatas” neles; apañando as rafas, de paso que solicitamos, e nos conformamos, con, Panen e circenses!
Daquela, nós, os raseiriños, non temos culpa, non pecamos! ¡Claro que pecamos, principalmente de omisión! Sequera ben se nos propuxo, a golpe de altofalante: “¡Habla, pueblo!”. Pero calamos; tanto, que apenas houbo voces esixentes que pedisen listas abertas…, ¡para escoller os mellores, que haber hainos, como se observa nas directivas de certas empresas!
¡Eis aquí o noso pecado, tan moral, e tan mortal, que incluso nos meteu nunha crise de identidade da que está resultando penosísimo saír! Daquela, ¡ai Deus, qué fixemos! Irmán, o pecado non estivo en facer, senón en omitir! ¿Como así?
Ab initio, os nosos maiores, que non foron capaces de encarreirar unha república, evitándolles aos apeados a ocasión do seu desquite; ¡e púidose facer, simplemente lexislando con pulso e con puga, apagando, de paso, lumes e fumes!
A continuación permitimos que volvesen a Covadonga os magrebís, e que apease do seu cabalo branco ao noso Iacóbi nada máis e nada menos que un tal Mizián, ou Missiano, que quere dicir, “O Bon”, Capitán Xeneral da 8ª Rexión. ¡Oito séculos de reconquista frustrada! ¿É, ou non é, retroceso histórico?
Nisto, as cartillas de racionamento, a cousa máis irracional do mundo. E nós, como daquela non se podía emigrar, que ningún país civilizado nos abría as fronteiras, en vez de sachar na horta metémonos a Gardas, para cubrirlle as costas, para gardarllas, ao galego menos galego da nosa Historia!
É verdade que tan pronto se puido…, ¡fuximos! ¿Para qué? ¡Para remesar divisas, reconstituíntes que reconstituísen a nosa Dita-dura, e encima diso, saíron publicadas polo IEME como “Turismo”! Lóxico: a emigración era necesaria pero vergoñosa, vergonzante; e o turismo, un indicador de que o Paraíso Perdido estaba en España, no país do sol e das alpargatas!
A todo isto, boas persoas que somos, polo menos aló no fondo, afanámonos cos fillos, dándolles, non do que tiñamos, senón do que hipotecamos. Foi unha boa obra, pero con outra omisión: ¡Que para facelos felices, escondémoslles as nosas miserias, que así saíron de chulos e desagradecidos, polo menos algún! ¡Ah, pero detrás do pecado, correlativa, sempre vén a penitencia: Agora estase vendo que eses fillos son do máis tirano cos deles. ¡O péndulo de Faucault, que é inexorable!
¡Señor, Señor, fomos traballadores, iso é certo, pero algo manirrotos, tamén! E por engado, crédulos: Para ternos felices dixéronos que España ía ben…, pero calaron, ignoraron, taparon, a súa torpeza directiva, que inexorablemente nos tiña que arrombar ao fondo desta Crise socio económica actual!
A esperanza que nos queda é pedirlle ao Sumo Facedor, cando chegue a hora do noso transo, que teña a ben designarnos Anxos da Garda das novas xeracións, sequera sexa para transmitirlles algo de prudencia, baseados na nosa, ¿terrible?, ¿frustrante?, experiencia. ¡Amén!
Xosé María Gómez Vilabella
Artículo publicado no diario "EL PROGRESO" de Lugo o 9/9/2010
07 septiembre, 2010
Exposicion pictorica "Il primo bacio"
Achégovos este convite persoalizado para contar coa vosa presenza o
luns 13 de setembro, as 20h. na Sala.A (1º Andar) do
CSM "Uxio Novoneyra"
(Rua Quiroga Ballesteros, s/n) de Lugo na presentacion da
Exposicion pictorica "Il primo bacio" do amigo
Elios Billitteri.
Manuel Muñiz