Cambiamos de espazo. Esperamos que para mellor. En 10 segundos enlazarás a nova páxina. Se desexas acceder directamente, pulsa no seguinte enlace. Grazas e desculpa as molestias www.amigosdopatrimoniodecastroverde.gal

18 septiembre, 2006

Irmandamento co concello de Castroverde de Cerrato de Valladolid

Resume do viaxe a Castroverde de Cerrato (Valladolid)

Lugo-Castroverde, 17 de setembro de 2006

Ola amigos e amigas!:
Comentarvos, como xa sabedes algúns, que este pasado sábado, día 16 de setembro, representates da Asociación, fixemos unha visita de cortesía a Castroverde de Cerato, esta viaxe estaba dentro da programación dos Irmandamentos, que como xa sabedes, fixeramos unha visita a Castroverde de Campos, o pasado febreiro, e en abril a Castro Verde de Portugal, e faltaba por visitar Castroverde de Cerrato. Alí estivemos; reprsentantes da Asociación “Castrum Viride” de Castorverde de Campos, que representaba tamén ao Concello, representantes da “Asociación Amigos do Patrimonio de Castroverde”, represetante do noso Concello, e representantes do Concello de Castroverde de Cerrato, de Valladolid. Dicir que nos estaban esperando o Sr. Alcalde e concelleiros. Alí intercambiamos algunhas impresións e pequenos detalles. Logo ensináronnos o Casa do Concello, a Igrexa, monumento que ten unha importancia siginificativa, tanto arquitectonicamente, como pola imaxinería que conserva. Logo subimos a un páramo, que parece un castro dos nosos, pero que arriba, nunha extensión de máis dunha hectárea conserva restos de murllas, penso que medievais. Desde aquí o pobo e os arredores teñen unha fermosa vista. Na ladeira que mira ao pobo, teñen as “bodegas” excavadas na propia terra ou rocha.


Dicir, que a Comarca de Cerrato, está formada por varios pobos, que levan o nome de Cerrato, Alba de Cerrato, Castroverde de Cerrato etc. Este Concello, ou “Ayuntamiento” viviu e vive fundamentalmente da agricultura, gando lanar, cereais, algo de remolacha, viño, para a súa propia colleita, que fan e gardan nas adegas que antes comentabamos. Dámoslles as grazas por todo, e pola boa acollida que nos fixeron. Nós, como xa sabedes varios, agardámolos a todos eles para primeiros do mes de novembro, disto recibiredes máis información, chegado o seu momento.

Antes de novembro, dicirvos que temos pensado, como estaba programado, e para coñecer outros patrimonios visitar Rivadavia, e a Comarca, o día 30 de setembro, sábado. Teredes información ao longo desta semana ou a principios da que ven. No mes de outubro, o día 21, sábado, estamos pensando en devolverlles a visita aos da Asociación Arcas de Sarria. Comento todo isto para que vaiades programando.

Saúdos.

Manuel Muñiz
Presidente

06 septiembre, 2006

Lendas de Gómez Vilabella
05/09/2006
Reportaxe
De ruta para descubrir o patrimonio etnográfico
Os Amigos do Patrimonio de Castroverde fixeron un roteiro por Montecubeiro

La Voz de Galicia
Carlos Vázquez

Conscientes de que patrimonio é todo, os Amigos do Patrimonio de Castroverde percorreron o sábado distintos lugares da parroquia de Montecubeiro. Fixo de guía Xosé María Gómez Vilabella, natural da localidade e autor de obras como Historias intra da bisbarra . Co libro de relatos na man, alí onde di a lenda que foi, no Rego dos Lagartos, o escritor relatou para un grupo de trinta persoas. Era a primeira parada do que sería unha ruta ateigada de lendas, teorías e feitos históricos para a lembranza. Cómpre advertir que algúns dos lugares visitados houberan pasado desapercibidos para nosoutros de non ser polas indicacións de Vilabella e máis as do incansable Manuel Muñiz.

Deixamos de ver o pazo de Carballedo para dirixírmonos ás auténticas Fontes do Azúmara, segundo testemuñou o guía amosando unha copia do catastro do Marqués da Ensenada. Na mesma zona había un muíño e mesmo disque que apareceron algunhas moedas, se ben do pantanoso só queda un reguiño a carón do recheo empregado na estrada, coñecida como cinto de Lugo.

Situados xa na Insua, un monte que arrodeado polas augas de dous ríos dende o alto ofrece unhas impresionantes vistas, Vilabella explicou a súa teoría de que o monte Medulio podería estar situado naquela zona onde, segundo cre, puidéronse refuxiar os nativos (galaicos) diante do asedio romano.

O Mazo de Penallos

Nunha encrucillada das Cavozas, onde había cruceiro e pousadoiro, vertéronse máis lendas.

De alí fomos conducidos ao mazo de Penallos onde tamén había un muíño. O mazo quedou soterrado trala construción dunha estrada conflitiva, e do muíño escasamente quedan uns muros absorbidos pola frondosidade. Só a visita á acea da Laxe, na Veiga, compensaría saber desa desfeita. No muíño de Xosé María Veiga, que aproveita as augas do Azúmera, aínda se peneira a fariña do farelo.

Dun oficio vivo marchamos ao castro de Maxide, que tamén ten a súa lenda. E un pouco máis adiante un monolito de dez toneladas lembrounos dos aqueles quince fusilados en San Cibrao de Montecubeiro. O xantar na casa Longarela e aínda despois a visita a Bolaño, puxo fin a unha xornada moi variada e entretida.

Nas Cavozas, unha encrucillada onde había un cruceiro e tamén pousadoiro, Vilabella relatou como aí a carón había un ferreiro ao que un día lle encargaron torcer o canón da escopeta do fillo dun ao que obrigaran a inscribirse na Falange. O ferreiro disque preguntou o por que e aquel pai contestoulle: Para que pense que apunta e non apunte, para que pense que mata e non mate

04 septiembre, 2006

Dentro do programa de roteiros

Crónica do roteiro por terras de Montecubeiro
Castroverde-Lugo, 04-09-06

Benqueridos amigos e amigas:
A seguir fago un brevísimo resumo do roteiro do pasado sábado.

Por
Manuel Muñiz
Presidente
Asociación Cultural Amigos do Patrimonio de Castroverde


Tal como estaba previsto, o pasado día dous de setembro, tivo lugar o roteiro por terras de Montecubeiro. Xosé Mª Gómez Vilabella deleitounos coas súas explicacións arredor da lenda do Rego dos Lagartos. Dicir, que este lugar encóntrase preto da entrada da parroquia de Pena, desde aquí temos unha fermosa vista do pazo de Carballedo. A seguir visitamos as fontes do río Azúmara, que lástima que as obras da estrada da Deputación desfixeran o encanto destas fontes. Logo subimos ao Castro de Sarceda, e á zona da Insua onde disfrutamos da explicación da teoría do “Medullius”, que segundo o relator, estaría relacionado co monte de Monciro. Comentar que desde aquí se ven os lugares de: O Castelo, Berlán, O Escouredo, San Cibrao, entre outros lugares da parroquia de Montecubeiro. A seguir baixamos ás Cabozas, onde había un cruceiro, que era un marco indicativo, entre outras cousas, pero que os malos trazados da estrada, ten feito verdadeiros estragos, desde aquí pedimos que se faga o posible para recuperar este cruceiro. Petición que facemos a Cultura ou a Patrimonio para que boten unha man neste asunto.
Seguidamente baixamos ao muiño da Laxe ou Veiga, onde Xosé María, o muiñeiro, nos explicou todo o funcionamento e detalles do muíño, con aspectos ben significativos, como poden ser as pedras que antigamente levaban os rodicios, ou a técnica para que cando se rematara a muxega o muíño parara de funcionar. Desde aquí dámoslle as grazas, e facemos votos para que sigan funcionando estes vellos muíños. A seguir explicación de Xosé Mª G. Vilabella, sobre a torre de Bascuas e capela dos Penallos. Logo fomos ver o desastre que provocou a estrada da Deputación coa perda dun mazo e muíño de Bscuas, unha verdadeira lástima, e dicir que aínda hoxe a estrada está sen rematar, logo da desfeita...

Máis tarde fomos ao Castro de Maxide, que aínda conserva bastente ben os seus muros, e que debeu ter certa importancia na súa época. Temos que ter en conta que estamos nunha zona de castros e moi relacionada coa teoría do “Medulius”- Monciro.

Aperitivo nas Anduriñas, no lugar de Berlán, e que desde aquí damos as grazas a Xosé María e a súa familia pola boa acollida.
Para rematar a mañá subimos a S. Cibrao para ver o Convento e lembrar aos “caídos” da parroquia de Montecubeiro.

Pola tarde visitamos a parroquia de Bolaño e demos un paseo pola corredoira que vai arredor da Croa, camiño de Pozos. Dicir que Bolaño, como xa sabedes moitos, conserva bastante ben o seu patrimonio, como poden ser o quiosco da música, as lagas de enlagar o liño, o forno do cal etc.
Sen máis, recibe un cordial saúdo.

Algunhas imaxes do roteiro















Ao pe do monolito en homenaxe aos asasinados en Montecubeiro

















Diante do muiño de Laxe












Diante do rego dos Lagartos







Nas fontes do Azúmara