Cambiamos de espazo. Esperamos que para mellor. En 10 segundos enlazarás a nova páxina. Se desexas acceder directamente, pulsa no seguinte enlace. Grazas e desculpa as molestias www.amigosdopatrimoniodecastroverde.gal

24 febrero, 2014

UNIÓN DOS POBOS POLO CAMIÑO PRIMITIVO O CÁDAVO – CASTRO VERDE - 23 DE MARZO


Polas previsións que nos dan faremos do seguinte xeito:

-ÁS 10:00 h. EN CASTRO  VERDE, PODEMOS VERNOS NA PRAZA DO CONCELLO  PAR IR SAÍNDO PARA O CÁDAVO.
-10:45 h. COMENZAR A CAMIÑADA.
-14:00 h. xantar.   Arredor desa hora.
Breves paradas: na cruz da Vacariza, capela  e igrexa de Vilabade.
Temos que inscribirnos na páxina que se vos achega nos documentos, mais tamén nos escriben na organización facilitando:  o nome, apelidos, dni, dirección e teléfono. É imprescindilbe que me mandedes os datos antes do día 10 de marzo. Por necesidades de organización.
Entre o xantar, o donativo (7 €) etc. Pensade en 22 -25 €. Non esquezades traer, como mínimo, un quilo de alimentos non perecedeiros.
Comunicalo, antes do día 10 de marzo ao correo elcetrónico ou teléfono os que queira participar. (Data establecida pola organización)
Saúdos
Manolo

23 febrero, 2014

O último capítulo do libro ESPALLANDO IDEAS de Xosé Mª Gómez Vilabella

Este é o último capítulo do meu libro ESPALLANDO IDEAS, que o acabei hoxe e xa está subido a Internet
.../...



¿Como farei para levar esta ola a Suíza, có que pesa!

¿Volvemos ao Trinta e seis? ¡Non volvemos, seguimos: azuis contra roxos, e á viceversa; a única diferenza é que agora, en lugar de fusilas, en lugar de soldados, utilizamos xulgados!

Intraflug deixou de levar emigrantes, ¡xa non queren máis!, pero si admiten os nosos fluses, que en definitiva é un retorno de capitais pois, na súa inmensa maioría, proceden daquelas remesas dos nosos emigrantiños, que, pasadas polo coador da Hacienda, desembocaron en Presupostos, e de aí, en ¿supostos?

¿Onde está a cova? ¡As covas! Teñen tantas silvas e tantos toxos por diante, tanta maleza, que nin en todo o XXI se darán limpado, así que moitas quedarán por descubrir, polos séculos dos séculos! No ínterim, Per signum Sanctae Crucis, de inimicis nostris libera nos, Domine Deus noster.

Pasado, presente e futuro



Praia de Riazor, unha das grandes dos grandes de España.

Tranquilos, que nunca choveu que non escampase. No pasado botamos a correr, improvisando, chafallando, con pouca previsión, case todo mal feito, e aquí está o presente para demostrar que non minto, mais tamén cabe esperar en que, tras do hoxe, chegará o mañá…, que será feliz, próspero e feliz…, se sabemos utilizar as nosas, dolorosas, experiencias!



¡Todo un símbolo!

Bárcenas, aquí na Coruña, na rúa Juana de Vega. Na dirección que leva igual vai para o Banco de España, ¡o Banco de España, ese monumento dos cartos!, que o ten enfronte, pero a súa cabeza non rexe, segundo o evidencia esta fotografía: Con gafas de sol, a visión acúrtase, non se ve ao lonxe; e logo que sufre o despiste de cruzar co semáforo vermello; se agardase polo verde, polo da xente que é xente, non tería que velarse dos autos; ¡iso, dos Autos! ¡Hai que velas vir, amigo, e para iso compre lembrar que, As trampas trampas se volven, que xa o dicía meu avó! Despois engadía: Non as fagas, non as temas! Pois iso, que hai que andar pola vida camiñando recto, orando e laborando, asemade, pero…, todo, sempre, en positivo!

Xosé María Gómez Vilabella
  

RESUME - ROTEIRO POR DIVERSOS LUGARES DA PARROQUIA DE MONTE CUBEIRO, sábado, 22 de febreiro de 2014

Hórreo de Berlán

   Neste sábado algo frío e húmido, á primeira hora da mañá que, ao longo do día foi mellorando, realizamos o percorrido por varios lugares da parroquia de Monte Cubeiro; a saber; Cubula/Cugula -  Sarceda - Castelo - Foxo – A Valiña – A Veiga – Maxide - Berlán - O Escouredo-  para voltar a San Cibrao. Nomes todos eles  suxestivos e que nos remontan a épocas castrexas, visigóticas e / ou xermánicas e que non nos imos deter no seu significado porque teriamos para un pouco.
Moisés na entrada de Maxide
Salientar que a pesar dos desastres que puido causar a concentración parcelaria, conservan todos estes lugares fermosos recantos de bosque autóctono, desde bidueiras, castiñeiros, carballos, abeneiros, etc. Mágoa que aflore, sobre todo nalgunhas zonas, o eucaliptal.
Achegaremos algunha foto e poderedes ver máis no blog.

http://amigosdopatrimoniodecastroverde.blogspot.com/

Saúde, Terra e Lingua.
Manolo

Día de Rosalía no Refectorio do Museo Provincial de Lugo




06 febrero, 2014

O Día das Letras Galegas 2014, adicado ao escritor Xosé María Díaz Castro

Biografía 

Xosé María Díaz Castro naceu nos Vilares de Parga-Guitiriz no ano 1914. De orixe labrega, ingresou no Seminario de Mondoñedo aos dezasete anos, mais abandonou a formación eclesiástica en 1936 para se dedicar ao ensino privado en Vilagarcía de Arousa. Cursou a carreira de Filosofía e Letras na especialidade de linguas modernas e en 1948, unha vez licenciado, marchou a Madrid, onde residiu a maior parte da súa vida, para traballar como tradutor en diferentes institucións oficiais e editoras (coñecía case todas as linguas europeas).

En 1961, quince anos despois de lle ser premiada a composición Nascida dun sono nun certame en Betanzos, viu a luz o seu único libro, Nimbos, que o convertiu nunha das voces poéticas máis destacadas das letras galegas do século XX; porén, os seus primeiros poemas xa apareceran na Escolma de poesía galega, IV. Os Contemporáneos, editada por Galaxia en 1955. A singularidade do seu posicionamento estético e ideolóxico e a forza expresiva dos seus versos concédenlle un lugar destacado no panorama da poesía de posguerra.

O universo lírico de Díaz Castro xira á volta do ser humano, o amor, a vida, a morte e o tempo. Tamén encontran espazo na súa escrita a relixiosidade (enfocada desde o ascetismo e desde a necesidade de aprofundar na esencia das cousas) e a preocupación por Galiza; por veces, recorre á paisaxe dunha maneira simbólica para introducir a súa visión sobre a realidade do país.

Díaz Castro revelouse como un grande mestre da técnica versificadora e dos recursos estilísticos. Un dos principais trazos característicos da súa obra, fortemente influída pola lectura dos clásicos antigos e modernos, é a cuidada selección do léxico (a pesar de tender para o emprego de ruralismos e dialectalismos) e o evidente interese pola lingua, que se manifesta nunha poesía elegante e sinxela.
Tras unha vida entragada á investigación, ao ensino e á tradución, o poeta lugués faleceu en Lugo en 1989.

Obras realizadas

Escribiu os primeiros versos ós 12 anos e o seu primeiro poema publicouno ós 16 na revista "Lluvia de rosas" (Tarragona) da que foi colaborador. Desde Madrid publicou asiduamente poemas na revista "Alba". A súa consagración produciuse coa aparición do tomo IV da Escolma da poesía galega (1955) de Francisco Fernández del Riego. Tamén publicou poemas e artigos de crítica e ensaio en xornais de Vilalba, Mondoñedo, Viveiro, Lugo, Pamplona, Vigo e nas revistas "Estafeta literaria" e "Ínsula" de Madrid. En 1946 publicou Nascida dun sono e El cántico de la ciudad e en 1961 Nimbos, a súa obra máis importante. Publicou, ademais, traduccións ó galego e ó castelán de poetas e prosistas europeos, multitude de poemas e os libros Sombra radiante e Mediodía.

Outros datos de interese

O seu poema "Penélope" foi traducido ó francés na antoloxía Terre d'Espagne de Francoise Pechère e aparece a referencia crítica á súa obra na revista alemana "Humboldt". En 1946 gañou os primeiros premios de poesía galega e castelá nos Xogos Florais de Betanzos (A Coruña).

Con información de: http://www. galegos.info
 http://bvg.udc.es/ficha_autor.jsp?id=XosD%EDaz

ENDEREZO Á PÁXINA DA XUNTA:
http://www.poetadiazcastro.com/

02 febrero, 2014

ROTEIRO POR DIVERSOS LUGARES DA PARROQUIA DE MONTE CUBEIRO, sábado, 22 de febreiro de 2014


ROTEIRO POR DIVERSOS LUGARES DA PARROQUIA DE MONTE CUBEIRO, sábado, 22 de febreiro de 2014

Ás 9:30 h.: En  Castroverde ao lado do Pereira.

Ás 10:00 h.:   Comenzo da camiñada Monte  Cubeiro ou Cugula.
Percorrido: por lugares de  Monte Cubeiro – Cubula/Cugula -  Sarceda - Castelo - Foxos – A Valiña –Báscuas ou A Veiga-Maxide-Berlán- O Escouredo- Percorrido aproximado duns 14 Km., mais podemos adaptarnos ao que decidamos.

Ás 14:00 h.-14:30 h.  Xantar

Comunicalo antes do día 19 de febreiro,  no teléfono: 659523960 ou no correo electrónico, por motivos de organización e xantar.
Prezo, aproximado, da viaxe (5 €) + xantar (15 €) aproximdamente.

Saúdos.
Manolo Muñiz                                              

01 febrero, 2014

Un abrazo estreito e perigoso, onde se poñen á proba os anxos da garda…, ata que un día se cansen de facelo!



A pa coa que se enterrou a Historia está á esquerda da foto, e só amosa a gadoupa…,
pola vergoña do crime!


Ten nome pero carece de lóxica, ¡ou si, segundo se mire! Aí tedes, aí temos, a DP 16 11, anoando Castroverde con Pol, no lugar do Mazo de Bascuas. ¿Danse unha aperta, cásanse, nese lugar sacrosanto, os dous concellos? ¡Máis cá iso, pois, de momento, é un sepulcro, o dunha vítima inocente: un mazo, pero a pouco que se descoiden os anxos, na dobre curva inmediata, na desas apertas, sobre unha ponte vella, a mesma do vello camiño veciñal, e por engado rodeada de árbores espesos, tal que as cortinas dun tálamo nupcial, dous ou tres, ¡ou catro!, autos, vanse dar unha chucha de campionato, desas que rematan na igrexa, pero non de voda, senón de funerais! Prefiro non retratala, a curva, quero dicir, a ver se así, pola curiosidade de vela, amosa por alí algún enxeñeiro virxe, e propón solucións, solucións católicas!

Xa non podo poñer de testemuña a José Seijas Domínguez, que me consta ofreceu daquela o seu prado contigo á ponte vella para que elevasen, ¡para que elevasen!, unha nova, ancha e de curva aberta, como pedían, e seguen pedindo as mentes lúcidas, pero fóisenos ao Ceo, o mes pasado. Se cadra foi mellor así pois agora, que está cerca do Creador, terá ocasión de pedirlle que sopre sentido común aos responsables da obra pública, para que se decaten, a tempo, de que este cruce do río Azúmara esta chamado a ser famoso, dramaticamente famoso pola, ben probable, traxedia, á que está chamada esa angostura.

Pola miña parte só podo facer isto: rezar para que tal se cumpra, para que tal se faga…, antes deses funerais tan previsibles, nos que teremos que volver a rezar, pero doutra maneira!

Xosé María Gómez Vilabella

Gómez Besteiro inaugurou a mostra Tear, tecidos e teceláns, coa que a Deputación homenaxea a estes artesáns


A inauguración na Capela de Santa María desta exposición composta por teares e mostras de tecidos converteuse nun recoñecemento como “Artesán de Honra da provincia de Lugo” a 11 depositarios do saber deste oficio tradicional presentes no acto.
O Presidente destacou o valor desta herdanza que posibilita a creación de pezas adaptadas ás demandas actuais, de gran calidade e que marquen a diferenza no mercado.
A mostra completarase con demostracións en vivo, que se celebrarán todos os mércores entre as 17:00 e 19:00 horas na Sala de Exposicións do Centrad. A entrada á exposición e ás demostracións é gratuítaFOTO Gómez Besteiro inaugurou a mostra Tear, tecidos e teceláns, coa que a Deputación homenaxea a estes artesáns



O Presidente da Deputación, José Ramón Gómez Besteiro, acompañado pola Deputada de Deseño e Artesanía, Regina Polín, e o comisario da exposición, Higinio Flores, inaugurou este mércores na Capela de Santa María a exposición Tear, tecidos e teceláns, coa que o organismo provincial homenaxea ós artesáns deste oficio na provincia. A mostra, que nesta ocasión estará repartida entre a propia Capela e a Sala de Exposicións do Centrad, recolle 51 pezas, entre teares, instrumentos propios do oficio e traballos realizados baixo esta técnica.


Gómez Besteiro destacou “a importancia dunha tradición que nos define e identifica como provincia e que debe ser conservada, posto que coñecer os procesos de produción do pasado contribuirá a crear pezas adaptadas ás demandas actuais, de gran calidade e que marquen a diferenza”. O Presidente agradeceu o legado dos artesáns que se esforzaron por transmitir este oficio e precisamente, como recoñecemento a este labor de conservación e transmisión, Gómez Besteiro fixo entrega das distincións que recoñecen como “Artesán de Honra da provincia de Lugo” a 11 teceláns, que tamén estiveron presentes no acto: Emérita Rivas Pol; Celsa Losada Pérez; Eduviges Baamonde Álvarez; Domingo Reija González; Inés Rodríguez López; Esperanza Alonso Pérez; María López Alonso; Herminia Coro López; Nélida López Rodríguez; Carmen Rodríguez Álvarez e Elena Yáñez Martínez.


Pola súa banda, Regina Polín animou ós lucenses a visitar a exposición en familia, para amosar “ós máis novos a súa propia historia, como se facían estas pezas téxtiles nas casas, con moito tempo e dedicación”. O comisario da mostra, Higinio Flores, tamén destacou o valor didáctico da mesma para dar a coñecer a rica tradición da provincia e como esta evolucionou a través do tempo e das modas.


A inauguración rematou cunha pequena demostración en vivo por parte dunha artesá, a primeira das que se celebrarán todos os mércores a partir das 19:00 horas na Sala de Exposicións do Centrad, gratuítas e abertas ó público, nas que Emérita Rivas e Celsa Rodríguez realizarán cada día parte do proceso de tecido dunha peza.

Máis de 50 pezas

Tear, tecidos e teceláns repártese entre a Capela de Santa María e a propia Sala de Exposicións do Centras, e recrea todo o proceso de fabricación artesán dun produto téxtil dende o momento da preparación do fío. Así, na Capela exhíbense máis de 20 pezas, entre as que figuran un tear, varios instrumentos necesarios para o traballo, como urdideiras ou lizos, así como 15 mostras de diferentes tecidos realizados con esta técnica. Na Sala do Centro de Artesanía tamén se amosan ó público 15 pezas realizadas con tear tradicional con materiais como estopa, algodón, lá de ovella tinguida ou liño, realizadas con diferentes técnicas tradicionais que amosan a evolución da técnica e dos traballos.

Horarios


A Capela de Santa María acollerá esta mostra ata o vindeiro día 2 de marzo nos seus horarios habituais: de luns a venres, de 10:30 a 14:00 horas e de 17:00 a 20:00 horas; e sábados, domingos e festivos de 11:00 a 14:00 horas e de 16:30 a 20:00 horas.

A Sala de Exposicións do Centrad permanecerá aberta de luns a venres, en horario ininterrompido de 11:00 a 19:00 horas. As demostracións en vivo serán os mércores, entre as 17:00 e as 19:00 horas, na Sala de Exposicións do Centrad. A entrada a calquera das mostras e ás exhibicións en vivo é libre e gratuíta.
- See more at: http://www.deputacionlugo.org/portal_localweb_ag/p_20_contenedor1.jsp?seccion=s_fnot_d4_v1.jsp&contenido=23309&tipo=8&nivel=1400&layout=p_20_contenedor1.jsp&codMenu=83&level=1#sthash.wH9dhqaB.dpuf