- Enténdese por
fillo predilecto de Castro Verde (e a súa variante feminina), a consideración
oficial feita a aquela persoa claramente identificada con este territorio pola
súa traxectoria vital e que teña destacado polo seu talento excepcional,
traballo encomiábel ou compromiso e entrega solidaria para beneficio do
conxunto do seu pobo, quen o recoñecerá como tal para ben común da súa
veciñanza e para que este acto de gratitude sirva de exemplo e incentivo, ao
tempo que a súa memoria se perpetúe como representante ilustre desta terra de
antiga lembranza.
- Tan excelso
recoñecemento terá carácter extraordinario e deberá ser sometido previamente á
consideración pública e á reflexión e o debate comunitario, incluíndo as
organizacións presentes no tecido social, cultural, político ou veciñal, para
que dito acordo sexa o resultado dunha reflexión crítica e serena, procurando
evitar acordos tendenciosos, sectarios ou interesados, así como a manipulación
política ou particular dos mesmos.
- A resolución
adoptada en solitario polos grupos políticos con representación no Concello de
Castro Verde, a proposta da súa alcaldía, vulnera claramente todos os
postulados anteriormente enumerados e desprestixia os fins do propio acto
xurídico que se propón a nivel oficial, viciando de facto esta cerimonia de
recoñecemento e situando a corporación municipal á marxe do corpo social que
afirma representar e do que se desvincula claramente.
- A asociación
cultural Amigos do Patrimonio de Castro Verde, para non avalar coa súa
presenza ou asentimento os termos do acordo, entendemos que non debe participar
en dito acto por canto non foi convocada en modo algún para emitir a súa
opinión razoada sobre os termos da proposta, chamando a atención sobre estes
raros procedementos propios dunha partitocracia. Ustedes se lo guisan,
ustedes se lo coman...
- A título
ilustrativo e polo que poida ter de agravio e falta de rigor e seriedade no que
atinxe ao respecto que merecen os grandes símbolos da vida pública, tanto máis
nun municipio de evidente aboengo e longa historia, cómpre advertir que aínda
non foron materializados os acordos de recoñecemento adoptados en pleno
extraordinario o día 8 de agosto de 1970, en sesión presidida polo alcalde don
Sabino Arana, e que a proposta de don Manuel de Rivas Reija instituía
nomeadamente a figura de “cronista honorario do municipio de Castro Verde”,
distinción que consideramos axeitado recuperar en atención aos méritos que
concorren neste condado de vella estirpe e á tan necesaria potenciación da súa
devaluada autoestima que pasa por horas baixas.
- En relación co
caso concreto que nos ocupa, non estaría de máis que o Concello identificase
claramente o autor ou autores da proposta e que, de paso, concretase os méritos
do homenaxeado con tan alta distinción, fundamentalmente no que atinxe ao seu
grao de compromiso público, declarado e sostido no tempo, canto aos intereses
da Terra de Castro Verde, á súa identificación coa mesma, singularizadamente en
esforzos e labores desenvoltos ao longo do último século, atendendo ao feito de
que nacer nunha das nosas aldeas, emigrar de meniño e regresar cumpridos os
noventa, con seren circunstancias dignas de respecto e de valoración, non
semellan ser créditos dabondo para competir coa exemplar traxectoria de
compromiso persoal e de entrega ao traballo en beneficio deste pobo que
atesouran moitos dos nosos anciáns, malia non ser de dominio público.
A Xunta Directiva
de Amigos do Patrimonio de Castro Verde.
A
primeiros de Maio de 2012.
1 comentario:
Querido Manolo, estás a piques de dar culmen a túa carreira.
Pena que a envidia non conte para ser fillo predilecto.
Publicar un comentario