Este é o último capítulo do meu libro ESPALLANDO IDEAS,
que o acabei hoxe e xa está subido a Internet
.../...
¿Como farei para
levar esta ola a Suíza, có que pesa!
¿Volvemos ao Trinta e seis? ¡Non volvemos, seguimos: azuis
contra roxos, e á viceversa; a única diferenza é que agora, en lugar de
fusilas, en lugar de soldados, utilizamos xulgados!
Intraflug deixou de levar emigrantes, ¡xa non queren máis!,
pero si admiten os nosos fluses, que
en definitiva é un retorno de capitais pois, na súa inmensa maioría, proceden
daquelas remesas dos nosos emigrantiños, que, pasadas polo coador da Hacienda,
desembocaron en Presupostos, e de aí, en ¿supostos?
¿Onde está a cova? ¡As covas! Teñen tantas silvas e tantos
toxos por diante, tanta maleza, que nin en todo o XXI se darán limpado, así que
moitas quedarán por descubrir, polos séculos dos séculos! No ínterim, Per signum Sanctae Crucis, de inimicis nostris libera
nos, Domine Deus noster.
Pasado,
presente e futuro
Praia
de Riazor, unha das grandes dos grandes de España.
Tranquilos, que nunca choveu que non escampase. No pasado
botamos a correr, improvisando, chafallando, con pouca previsión, case todo mal
feito, e aquí está o presente para demostrar que non minto, mais tamén cabe
esperar en que, tras do hoxe, chegará o mañá…, que será feliz, próspero e
feliz…, se sabemos utilizar as nosas, dolorosas, experiencias!
¡Todo
un símbolo!
Bárcenas, aquí na Coruña, na rúa Juana de Vega. Na dirección
que leva igual vai para o Banco de España, ¡o Banco de España, ese monumento
dos cartos!, que o ten enfronte, pero a súa cabeza non rexe, segundo o
evidencia esta fotografía: Con gafas de sol, a visión acúrtase, non se ve ao
lonxe; e logo que sufre o despiste de cruzar co semáforo vermello; se agardase
polo verde, polo da xente que é xente, non tería que velarse dos autos; ¡iso,
dos Autos! ¡Hai que velas vir, amigo, e para iso compre lembrar que, As trampas
trampas se volven, que xa o dicía meu avó! Despois engadía: Non as fagas, non
as temas! Pois iso, que hai que andar pola vida camiñando recto, orando e
laborando, asemade, pero…, todo, sempre, en positivo!
Xosé María Gómez Vilabella
No hay comentarios:
Publicar un comentario