ROTEIRO:
Arrubial, Puñago - O Rañadoiro, Matela, San Martiño, Barreiro, Carballedo, Val, A Barrosa, A Abelleira.
Arrubial, Puñago - O Rañadoiro, Matela, San Martiño, Barreiro, Carballedo, Val, A Barrosa, A Abelleira.
Neste encontro anual que temos establecido as Asociacións Arcas de Sarria e Amigos do Patrimonio transcorreu, nesta ocasión, polos lugares arriba sinalados.
Saimos pasadas as dez da mañá de A Arrubial, subimos camiño de Auga levada (roubada) para chegarmos ás Penas das Cabras e seguirmos polo Puñago-Rañadoiro, baixarmos a Matela, aquí diante da pequena capela adicada a San Xoán, fixemos unha pequena parada. Neste primeiro tramo de camiño, puidemos ver polo lado do oeste parte de Terras de Lugo con vistas cara o Páramo e Láncara, deixando aos nosos pés a parroquia de Guimarei, Vilachambre. Baixando para Matela xa vemos o Lugar de Munín,(Rexubil) Ríosubil, o val do Río Neira e, xa cara o este, sur-sureste, Baralla, O Pico e, ao fondo de todo Os Ancares que, aínda tiñan resto de neve. Desde aquí baixamos para San Martiño vendo a cunca do Ríosubil (río que asubía) e, o val do Río Neira. Xa en San Martiño fomos visitar a súa igrexa, a ponte e o mazo, cun fermoso percorrido, o mazo que se comezou a rehabilitar, mais non está rematado.
Despois de comer marchamos pola Vía XIX visitando o Carballo do Barreiro e a Casa Grande do mesmo lugar. Para abrazar o carballo foron precisas catro persoas. Darlle as grazas a Monse do Barreiro, polas súas explicacións sobre este lugar. Seguimos camiño de Carballedo, Papín, A Pinguela e Val. Todo o percorrido fermoso con abundantes árbores froiteiras e gando do país en moitos dos prados. Desde Val seguimos camiño da Barrosa, mais entrre o lugar de Val e A Barrosa tivemos que cruzar por un lugar tan cheo de xestas que, non nos deixaban camiñar, estando a punto de volvernos. Pedimos ás autoridades locais, provinciais que manteñan limpo este camiño, pensemos que se trata da Vía XIX. Noutros lugares, concretamente entre Val e A Barrosa, puidemos ver como se están faceno peches de fincas con aramios de pincho e, entre a Abarrosa e A Abelleira, pechando as fincas, mesmo pola cuneta, incrible!. Logo fomos subindo ata chegarmos á Abelleira, remantando aquí o percorrido deste día. Dámos as grazas aos amigos de Arcas pola súa grata compaña.
Saúde e Terra.
Manolo Muñiz
Saimos pasadas as dez da mañá de A Arrubial, subimos camiño de Auga levada (roubada) para chegarmos ás Penas das Cabras e seguirmos polo Puñago-Rañadoiro, baixarmos a Matela, aquí diante da pequena capela adicada a San Xoán, fixemos unha pequena parada. Neste primeiro tramo de camiño, puidemos ver polo lado do oeste parte de Terras de Lugo con vistas cara o Páramo e Láncara, deixando aos nosos pés a parroquia de Guimarei, Vilachambre. Baixando para Matela xa vemos o Lugar de Munín,(Rexubil) Ríosubil, o val do Río Neira e, xa cara o este, sur-sureste, Baralla, O Pico e, ao fondo de todo Os Ancares que, aínda tiñan resto de neve. Desde aquí baixamos para San Martiño vendo a cunca do Ríosubil (río que asubía) e, o val do Río Neira. Xa en San Martiño fomos visitar a súa igrexa, a ponte e o mazo, cun fermoso percorrido, o mazo que se comezou a rehabilitar, mais non está rematado.
Despois de comer marchamos pola Vía XIX visitando o Carballo do Barreiro e a Casa Grande do mesmo lugar. Para abrazar o carballo foron precisas catro persoas. Darlle as grazas a Monse do Barreiro, polas súas explicacións sobre este lugar. Seguimos camiño de Carballedo, Papín, A Pinguela e Val. Todo o percorrido fermoso con abundantes árbores froiteiras e gando do país en moitos dos prados. Desde Val seguimos camiño da Barrosa, mais entrre o lugar de Val e A Barrosa tivemos que cruzar por un lugar tan cheo de xestas que, non nos deixaban camiñar, estando a punto de volvernos. Pedimos ás autoridades locais, provinciais que manteñan limpo este camiño, pensemos que se trata da Vía XIX. Noutros lugares, concretamente entre Val e A Barrosa, puidemos ver como se están faceno peches de fincas con aramios de pincho e, entre a Abarrosa e A Abelleira, pechando as fincas, mesmo pola cuneta, incrible!. Logo fomos subindo ata chegarmos á Abelleira, remantando aquí o percorrido deste día. Dámos as grazas aos amigos de Arcas pola súa grata compaña.
Saúde e Terra.
Manolo Muñiz
No hay comentarios:
Publicar un comentario